فرآیند محوری با رویکرد تعالی جویی در بنگاه های تولیدی

در اوایل قرن گذشته، اصل تقسیم کار به عنوان عامل ایجاد خلاقیت در بنگاه های تولیدی و صرفه جویی اقتصادی معرفی و نیازهای ناشی از این اصول باعث سازماندهی بنگاه ها به شکل سلسله مراتبی و تمرکز بر وظایف و اختیارات رده های مختلف سازمانی گردید. این امر باعث جا به جا شدن هدف و وظیفه در سازمان ها شده و با افزایش بیشتر تقاضا و کمک گرفتن از اتوماسیون برای جبران کاهش تولید، وظیفه گرایی بیش از پیش تقویت و نیاز مشتری به عنوان هدف اصلی سازمان در سایه قرار گرفت. اگر چه این رویکرد در دوره کمتر بودن عرضه نسبت به تقاضا، کارایی خوبی داشت ولی در عصر فزونی عرضه بر تقاضا و اجبار سازمان ها به تمرکز بر نیازهای مشتری کارایی خود را از دست داده و رویکرد متفاوتی را طلب نمود. شرایط جدید ایجاب می کرد که رویکرد مورد نیاز ویژگی جامع نگری و نتیجه گرایی داشته در هر زمان و حین اجرای هر وظیفه محصول نهایی و نیاز خالص مشتری محور اقدامات قرار گیرد یا به عبارت دیگر کلیه کارکنان در تمام مراحل احساس خدمت به مشتری و براورده کردن نیاز او را داشته باشند. چگونگی عبور از وظیفه گرایی و حاکم کردن پارادایم فرایند محوری بر سازمان موضوع پژوهشی است که با روش اقدام پژوهی در یک بنگاه تولیدی – صنعتی انجام گرفته است. این پژوهش رویکرد فرایند محور را به یک نظام مدیریت مبتنی بر فرایندها که بهتر شدن مستمر را در ذات خود داشته طوری توسعه داده که تجویز و توصیف یا به عبارت دیگر تئوری و عمل در کنار یکدیگر قرار داده است. فرایند محوری در مقابل وظیفه – گرایی که به چگونگی اجرای هر فعالیت می پردازد، چرایی آن را مورد توجه قرار می دهد تا بتواند تمام عناصر و منابع سازمانی را در راستای برآورده ساختن نیاز مشتری سازماندهی نماید.